دلنوشته

کوشیدم که این کتاب، تویت گونه بوده و شامل حکمتهای مفید و اندرزهای مؤثر باشد. البته سخنان پیامبر صلی الله علیه وسلم رساترین اندرزها را به ما میدهند؛ زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم از سخنان جامع بهره مند بوده و سخنان وی کاملا مختصر است. 

خداوند عمل صالح و گفتار نیک را از همه ما قبول کند و ما را همراه با عزیزانمان در باغ ها و رودهای بهشتی، در جایگاه راستین و پیشگاه فرمانروای مقتدری که خودش است جمع نماید.

مطلبی از کتاب:

زندگی به من آموخت که دشمنی با مردم بسیار هزینه بردار است؛ اعصاب را داغون می کند، بدن را به نابودی می کشاند، گل روح را پژمرده می سازد، اجر و پاداش را از بین می برد. بر عکس، دوستی با مردم، امان، خشنودی، آشتی، عشق و تعریف و تمجید است.

زندگی به من آموخت که حسادت و کینه توزی ما نسبت به مردم و عصابنیت ما از کارهای آنها، نه تنها دردی را دوا نمی کند بلکه این خود ما هستیم که با این کارها، به خود زیان می رسانیم و خود را قربانی می سازیم، نه آنها را، قبل از آنکه به مردم  رحم کنیم، باید به خودمان رحم کنیم. 

زندگی به من آموخت که فقط الله متعال با من است. وقتی پایم لیز بخورد « اشتباه بکنم» الله متعال مرا بلند می سازد. وقتی بیمار شوم الله متعال مرا شفا می دهد، وقتی نیازمند شوم الله متعال مرا بی نیاز می سازد، وقتی گناه کنم الله متعال گناهم را می بخشاید، همبستگی مردم با من ظاهری و فقط در حد کلام است. لذا باید کمتر به آنان اعتماد کنیم و فقط بر الله سبحان توکل نمائیم. 

«عائض قرنی»