بدعت

با گذشت دوران طلایی اسلام، ایجاد فاصله زمانی ، عواملی از جمله جهل به اسالیب کلام عرب، پیروی از هوی و هوس، تحزب مذهبی و... موجب پیدایش و گسترش بدعت شده و پس از گسترش و نفوذ بدعت در گستره‌ی عقاید، اقوال و اعمال مسلمانان در امور تعبدی و عادی، بدعت تقسیماتی پیدا کرده  که گاه این تقسیمات مورد خلاف قرار گرفته و مباحث جدیدی چون تقسیم بدعت به حسنه و سیئه در میان مسلمانان و بویژه اهل علم مطرح شد.

موضوع این کتاب پرداختن به اینگونه مسائل ، بویژه مطلب اخیر ، یعنی بدعت حسنه و سیئه است. این مسئله خصوصاً مورد ارزیابی انتقادی قرار گرفته و دلائل طرفداران از این تقسیم، نقد شده است.