پیرشالیار و جشن باستانی پیر در هه‌ورامان

این اثر با خود گوشه‌ای از فرهنگ باستانی مناطق کردنشین را به عرصه گفتمان آورده و باعث شده است تا خواننده در‌باره‌ی پیشینه‌ی فرهنگ باستانی این مناطق بیشتر کنجکاو شود.
این اثر، از سه جنبه دارای اهمیت و قابل توجه است: 
الف:‌ یادآوری شخصیتی باستانی در اعتقادات دیرینه‌ی مردمان منطق کردنشین٬ پیشالیار حلقه‌ای مفقوده در بین دو مقطع باستانی است؛ دوران استیلای آیین زرتشتی و دوران قبل از آن، در این اثر، با استفاده از اسناد و مدارک لازم تلاش شده است تا ضمن کاوشی مفید٬ زمینه برای تحقیقات بعدی فراهم شود. 
ب: کشف مجدد واژه‌ی "پیر" و بیرون کشیدن آن از زیر گردوغبار تاریخ، همراه این واژه، بخشی از فرهنگ، اعتقادات و ادبیات باستانی منطقه نیز به عرصه‌ی گفتمان آورده شده و امکان تحقیقات بعدی فراهم گشته است. زیرا با این تلاش، آن را از فراموشی مطلق رهانیده و مجددا به عرصه گفت‌وگو و کاو آورده است. 
ج: اینکه اعتقادات میترایی، زرتشتی٬ مانی و مزدکی و... از اعتقادات باستانی و قبل از استیلای دین مبین اسلام٬ در منطقه رواج داشته و فرهنگ و اخلاقیات مردم را سامان داده و به ترویج و توسعه فرهنگ و ادبیات کمک نموده‌اند، بر اهل نظر پوشیده نیست. در این اثر با ردیابی واژه‌ی "پیر" و ریشه‌یابی مستند آن٬ این مهم هر چه بیشتر عیان شده است.