قرآن کریم رو در روی فقه خشونت

«و قال الرسول یربل ان قومی اتخذوا هذا القرءان مهجورا» (الفرقان/30)
و در {قیامت} پیامبر گوید پروردگارا قوم من این قرآن را وا نهادند. بیش از چهارده قرن است که محمد صلی‌الله‌علیه‌وسلم امت مسلمانان را ترک گفته و قرآن کریم را به عنوان یگانه معجزه‌ی جاوید و آخرین حجت الهی به جای گذاشته است. 
قرآنی که تا ابد از تطاول و تحریف محفوظ بوده و به گواه خودش، مفصل و محکم و نور و بشرا است. قرآن کریم در این میان البته وعده‌ی حق دیگری هم می‌هد و آن اینکه در عین محفوظ ماندن، مهجور خواهد شد. ( قرآن کریم رو در روی فقه خشونت) به دنبال واکاوی و بررسی یکی از ده‌ها مورد مظاهر مهجوریت کتاب الله در میان قیل و قال تراث روایی و فقهی است. راویان این کتاب که دو تن از آنان در زمره‌ی مجتهدان مسلم و اسلام شناسان بزرگ هستند می‌کوشند نشان دهند که تراث مسلمانان اعم از اخبار آحاد و اقوال و اجتهادات فقها و محدثین و مورخین و مفسرین عصور امپراتور‌ی‌های اموی و عباسی و مملوکی و عثمانی، هر چقدر هم که فربه و ستبر باشد، نهایتا چاره‌ای جز بازگشت به قرآن و تنقیه و تنقیح ذیل نور یگانه متن متواتر و تماما قدسی یعنی قرآن حکیم ندارد و به قول احیاگر بزرگ اسلامی و فیلسوف مصلح، مرحوم استاد محمد عبده: تا موقعی که این کتب مرجعیت داشته باشند ممکن نیست که این امت مسلمانان بتواند قد علم کند و این امت، قد علم نخواهد کرد مگر به واسطه‌ی روحی که در قرن اول جاری بود و آن روح، قرآن است و هر چیزی به قرآن، حجابی قائم مابین قرآن و علم و عمل به آن است.