ترجمه فارسی فتح الربانی و الفیض الرحمانی

بی شک امام شیخ محیی الدین ابو محمد عبدالقادر گیلانی از بزرگان عرفان و تصوف صحیح اسلامی است. تأثیر ایشان بر شاگردان و مریدان و همچنین آثار وزین باقیمانده از ایشان گواه این مدعاست.

کتاب حاضر یکی از آثاری است که از مواعظ و نصایح ایشان جمع آوری شده و سرشار از حکمت ها و پندها و اندرزهای مفید برای انسانهای جویای حق و حقیقت است.

در این کتاب به عرفان حقیقی و صحیح از منظر بزرگان اشاره شده و نقل قول و مواعظ و نصایح ایشان در قالب حکایت های تأثیرگذار بیان شده است.

شیخ بایزید بسطامی رحمه الله می فرماید: اگر کرامت شخصی به جایی رسید که بر هوا بپرد، بدین عمل او غره نتوان شدن، تا اینکه تحقیق کنیم در مقابل اوامر و نواهی شریعت چگونه رفتار می کند.

سهل تستری را از صوفی و درویش واقعی پرسیدند، گفت؛ آن که به کتاب و سنت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم تمسک نماید، از حلال زندگی کند و از اذیت و آزار دیگران خودداری کند، از گناهان کوچک و بزرگ اجتناب نماید، حقوق دیگران را محترم شمارد.

شیخ جنید بغدادی می فرماید: ( کسی که قرآن را حفظ نکرد و علم حدیث نیاموخت، بدو نباید اقتدا کرد؛ زیرا تصوف به رعایت اصول کتاب و سنت وابستگی دارد.)