پناهگاه مسلمان (جیبی)

نیاز و پیوند انسان به یک معبود و مولی، ضرورتی است عقلانی و فطری؛ گواه این سخن این است که هیچ انسانی یافت نمی‌شود که کسی یا چیزی را مولی و معبود خویش نگرفته باشد.
یکی خواهش نفسانی را معبود خویش برگرفته و دیگری شخص، اشخاص و یا شکل مجسّم آنها را، اما در این میان تنها الله، معبود حق و مولای راستین است که با یاد او و احساس نزدیکی و نیازمندی به او می‌توان به آرامش واقعی دست یافت.
کتاب حاضر مجموعه‌ای از اذکار است که انسان مسلمان آنها را در جاها و زمان‌های خاص بر زبان جاری می‌کند، که با این کار هم از پروردگار خود طلب یاری می‌کند و هم همیشه زبان خود را با ذکر و یاد الله عادت میدهد.
«الا بذکر الله تطمئن القلوب، آگاه باشید که با ذکر و یاد الله قلبها آرام می‌گیرد»