ترجمه فارسی تفسیر جلالین

تفسیر الجلالین، تفسیری مختصر بر قرآن کریم است. این تفسیر کوتاه، به سبب جامعیت و کمال مطالب، همواره شهره آفاق و مورد عنایت همگان بوده است.

دو تن از عالمان بزرگ، به نوشتن این تفسیر همت گماشته‌اند: جلال‌الدین محلی و جلال‌الدین سیوطی؛ و بدین‌جهت، جلالین نام گرفته است.

ابتدا جلال‌الدین محلی از ابتدای سوره کهف تا پایان قرآن را نوشت و سپس به تفسیر سوره حمد پرداخت و با پایان یافتن تفسیر این سوره، در سال ۸۶۴ وفات کرد؛ سپس جلال‌الدین سیوطی (متوفای ۹۱۱) از سوره بقره تا پایان سوره اسراء و سپس سراسر قرآن را تفسیر کرد و به آن افزود و آن را کامل نمود؛ ولی برای رعایت حق مفسر پیشین، تفسیر سوره حمد را در پایان تفسیر آورد. 

مؤلفان این تفسیر، بدون تطویل در بیان وجوه صرف و نحو و قرائت و مانند آن‌ها، بیشتر کوشیده‌اند که با تکیه بر روایات مأثور و سنّت تفسیریِ گذشته، ترجمه‌ای مفهومی از آیات قرآن به شیوه بهتر ارائه دهند.

در تفسیر الجلالین پس از ذکر هر کلمه، عبارت، جمله یا آیه‌ای از قرآن، توضیحی کوتاه در معنای لغوی آن، اختلاف قرائت، ترکیب نحوی، بیان مبهمات و شأن نزول و معنای کلی آیه آمده است.