منابع معرفت در تفکر دینی و فلسفی (مطالعه ای نقدگرایانه بر پایه ی دین اسلام)

معرفت به عنوان یکی از قوای خاص ادراکی، در انسان، شأن و شکوه خاصی دارد و اگر بتوان در سطوح نازل آن، در میان انسان و سایر جانداران مشابهت هایی صوری و ظاهری را در حد غریزه و رفع نیازهای نباتی و حیونی یافت، حقیقت آن است که سطح عالی و والای ان نه تنها خاص انسان است، بلکه برای حیات و بقای سایر جانداران کارایی و کاربردی ندارد.

یکی از مهمترین امور و موضوعات مربوط به معرفت نیز «منبع» آن است و این امر چندان مهم و کلیدی است که براساس آن، دسته بندی های عظیمی صورت گرفته و حتی برپایه آن رد و قبول یا اثبات و انکار بسیاری از مفاهیم، عقاید، و آرمان های سرنوشت ساز برای بشر و نقش و جایگاه او در هستی صورت می گیرد.

گمان بر آن بوده و هنوز هم این تصور در اذهان به حال خود باقی است که این دانش عظیم زایده ی غرب و تفکرات فلسفس و دانش باور موجود در آن ممالک است.

از این رو، سایر امم و ممالک بر این خوان، بسان مهمان یا در شأنی پایین تر شاگرد و ریزه خوار آنها باشد.

کتاب حاضر پاسخی است به ای ن تصور ناروا و اتفاقا راهی است برای رهایی از برخی برهان های جاری در این جهان، جهان معرفتی، و ارائه ادله ای عظیم بر اثبات اینکهژ: یار ما «این» دارد و «آن» نیز هم.