مدخلی بر مفهوم عدالت و آزادی در اسلام (با پژوهشی جرم انگاری ارتداد، مفهوم قوامت و فلسفه‌ی مجازات در

آزادی و عدالت دو هدف اساسی در مقاصد شریعت و مبنای مصالح انسان در دنیا و آخرت هستند. عدالت چون ضرورتی انکارناپذیر، در کالبد شریعت اسلامی جریان دارد؛ عدالتی که ظلم را مانع می‌شود و غل و زنجیر را از مردمان بر می‌دارد و عدالتی که در فکر، گفتار و عمل، عادل بودن و عادلانه گفتن و دادگرانه رفتار کردن را درون و برون انسان مسلمان نهادینه می کند. در نگرش مبتنی بر عدالت است که عمر فاروق رضی‌الله‌عنه بیان می‌فرماید: «أعتق سیدنا، سیدنا» در این مفهوم است که حضرت عمربن‌خطاب، ابوبکر و بلال رضی‌الله‌عنهم را به صورت یکسان «سید» خطاب کرده و فرموده است: «آقای ما (ابوبکر)، آقایمان (بلال) را آزاد ساخت.» در مورد آزادی نیز باید گفت تعقل و تفکر بارزترین ویژگی انسان است که او را مدام به کشف حقیقت وادار می‌کند. اصولا تفکر دارای مرز نیست و محدودیت نمی‌پذیرد و باید میان وسوسه و تفکر و تغییر دین، تبلیغ علیه دین، خروج علیه دین، تحریف دین و استهزا به دین تفاوت قایل شد. تقلید در پذیرش دین نهی شده و باید هر شخص، خود با تفکر و تدبر و تعقل، به درستی دین اسلام و پذیرش آن واقف شده باشد. چه این که اصلی‌ترین بحث در ارتباط با سعادت، آزادی انسان در انتخاب باور است.