فتاوای منبع العلوم کوه‌ون

تعریف لغوی «فتوی»: در لغت به جواب هر نوع سوال فتوی می‌‌گویند؛ مساوی است که سؤال راجع به مسایل دینی باشد یا دنیوی.
تعریف اصطلاحی فتوی:‌ اصطلاحا فتوی عبارت است که به صورت کتبی باشد یا شفاهی یا عملی. به تدریج کلمه‌ی فتوی به همین معنا مختص گردید. به طوری که به محض شنیدن این کلمه‌‌، جواب مسأله‌ای شرعی در ذهن متبادر می‌گردد. افتاء مصدر فتوی و به معنی فتون دادن است. در عربی به کسی که فتوی می‌دهد،‌ مفتی و به سوال کننده مستفتی می‌گویند. 
این سخن که فتوی چیزی جز احکام شرعی مسایل و حوادث زندگی مسلمانان نیست که مفتی با نظر دقیق آنها در منابع دین جستجو می‌کند و به مردم می‌رساند، خود اهمیت فتوی را در جوامع اسلامی روشن می‌سازد. زیرا،‌ کسی نیست که ادعای مسلمانی داشته باشد اما خود را از اجرا یا دانستن احکام شرعی مستغنی بداند و اگر هم چنین باشد،‌ آن شخص اصلا مسلمان گفته نمی‌شود. لذا، أمر افتا در هر برهه از زمان یه ضرورت حیاتی و جزو نیازهای لاینفک مسلمانان است که به وسیله‌ی آن راه از بیراهه واضح می‌گردد.