به سوی آرامش

نه زر و زیور به تو آرامش می‌دهد.
نه تخت و تاج، دلهره‌ات را دور می‌سازد. 
نه رقص و شادی و موزیک علاج بیماری‌های روحی و روانی تو می‌شود.
نه عریانی و شهوت‌رانی به تو تسکین می‌دهد.
نه مواد مخدر و شراب، آرام دل، ذهن و اعصاب می‌گردد.
اگر به تو سکونی برسد فقط از یاد من می‌رسد! «یاد من» فضا را معطر می‌سازد
«ألا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوب»
در عصر امروزی ما که عصر مادیت است هرکس به نوبه‌ی خود در پی آرامش و آسایش است، با وجودی که انواع اسباب راحتی و رفاه که پیشینیان ما تصور آن را هم نمی‌کردند، فراهم شده‌است، اما باز هم انسان‌های امروزی نسبت به پیشینیان در پریشانی بیشتری به سر می‌برند.
اگر ما به نعمت‌هایی که از وجودشان برخوردار هستیم، بنگریم؛ شکر نعمت‌های او را بهتر می‌توانیم ادا کنیم، شکری که مقدمه‌ی برکات و نعمت‌های دیگر است. 
اشتراک