صحیح البخاری اثر معروف و جاودانهی امام ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخاری، مهمترین کتاب حدیثی است که مؤلف آن احادیث صحیح رسول الله صلی الله علیه وسلم را تحت شرایط خاصی که خود در اخذ و قبول حدیث وضع کرده، جمع و دسته بندی نموده و با ارتباط موضوع در قید کتب و ابواب آورده است. وی این مجموعه را
«الجامع الصحیح» نامیده که به
«صحیح البخاری» شهرت پیدا کرده و نام بخارا شهر زادگاه مؤلف، از برکت وجود وی جاودانگی یافته است.
صحیح البخاری در سی جزء تصنیف گردیده که حاوی نود و هفت کتاب است و هر کتاب دارای ابواب متعدد و هر باب شامل یک یا چند حدیث است. مسائل و موضوعات کلی و اصلی در عناوین این کتب گنجانیده شده و مسائل جزئی و فرعی که در واقع دیدگاههای فقهی مؤلف است در عناوین ابواب آمده و ذیل هر باب یک یا چند حدیث در رابطه با موضوع آورده است.روش خاص تحقیقیای که امام بخاری غرض تشخیص حدیث صحیح نموده و شرایط دشوار و مشکلی را که جهت اخذ و پذیرش حدیث بر راویان گذاشته، به اندازهای دقیق و سنجیده است که دقت نظر و احتیاط وی در هر عصر و زمان مایه شگفتی، تعجب و تحسین همگان بوده است. این کتاب بی همتا از جهت کمال وثوق، صحت اسناد، حسن اسلوب، متانت کلام و دقت مرام، بر همه کتب حدیث که قبل از آن و یا بعد از آن تألیف گردیده، برتری و رجحان دارد.
علمای حدیث، در صحت مطالب آن به حدی تأکید کردهاند که آن را «أصح الکتب بعد کتاب الله» یا صحیحترین کتاب بعد از قرآن، دانستهاند.
اشتراک