مرگ و زندگی دنیا

بسیار دیده ایم که رابطه افراد با دیگران، با «قیچی مرگ» بریده می شود و از آنجا که نه علم نافعی به یادگار گذاشته اند و نه دلی به دست آورده اند، نه احسان خداپسندانه ای داشته، نه سنت حسنه و بنای خیر و فرزند صالحی از خود به یادگار گذاشنه اند و... عمرشان محدود به همان «سال های زندگی» بوده است. اینان با مرگشان از یادها فراموش شده اند.  
اما کسان دیگر هم دیده ایم که «تداوم حیات» داشته و پرونده زندگیشان با مرگ بسته نشده است.مردم پیوسته به یاد خوبی های آنان هستند، از آنها به نیکی یاد می کنند. اینام مشمول مرور زمان نمی شوند؛ تا هستند محبوب مردمند و پس از رفتنشان همچنان در یادها باقی هستند.
اشتراک