زندگی در پرتو اسماء الهی

آدمی با تحلیل صفات و افعال هر چیز قادر است که اسمی برایش وضع کند، جز در مورد خدا، چون خداوند متعال بر خلاف مخلوقاتش که اسمشان زاییده اسماء صفاتشان است، صفات و افعالش زاییده اسمائش می‌باشد و شناخت اسمائش و تعیین اسمی برایش، موقوف به شناخت ذات متعالش است و از آنجا که شناخت ذات خداوندی آن‌گونه که شایسته اوست برای بندگان و مخلوقات ممکن نیست، بنابراین علما اتفاق دارند بر اینکه نام‌گذاری بر او از جانب مخلوقات جایز نیست. بلکه او را فقط با اسمای حسنایی که خود برای ذات متعالش در نظر گرفته است می‌توان فراخواند...