در میان طوفان های فراوان و بیمارانی که جان انسان را به سان امواج توفنده بر هم می زند و آرام و قرار را از آن میرباید، برای آرام ساختن دل و جان دریا گونه ی انسان، باید در در گرو دریا نهاد و در بستر آن آرام یافت. اما کدام دریا گنجایش قلب عظیم انسان را دارد که در پی یافتن همه ی اسرار پیدا و پنهان جهان است!
گاهی که گرما و تشنگی بر جان انسان خیمه میزند و او در بیابانی برهوت راه را گم میکند، شاید از دور تصویری از آب برای لحظاتی چشم وی را خیره سازد، اما راستی! سراب کجا و اقیانوس عظیمی کجا که جان جویای انسان به امید آن در به دریا می بندد؟!
جان، انسان ، در حقیقت جویای توحید و کنار نهادن خدایان و بت های آشکار و نهانی است که مانند طوفان هایی خانمان بر انداز آرام و قرار را از دل و جان انسان می ربایند. هیچ سراب و گردابی نیز نمی تواند کام این تشنه ی راستین را سیراب سازد؛ جز اقیانوسی که جان انسان در ژرفای آن منزل دارد.
قرآن اقیانوسی است که خداوندگار «جان»و «جهان»، آن را به سان هدیه ای گرامی، مایه ی هدایت انسان به سوی اقیانوس اصلی ساخته است. لذا بی تردید برای التیام همه ی دردهای ناشی از فقدان و دوری از توحید و آرامش و آسایش آن، نزدیک ترین و تنها درمان خانه ی حقیقی قرآن است و بس!
اشتراک
موضوعات:
قرآن اسلام فکر و اندیشه
برچسبها:
کتاب توحید جنبه های قرآنی الله خالق آسمانها الله خالق دریا الله خالق انسانها الوهیت ربوبیت عبودیت