دورنمای جامعه‌ی اسلامی

جامعه ی اسلامی جامعه ای نیست که پدران، فرزندان خود را مورد بی مهری و بی توجهی قرار دهند و فرزندان، پدران خویش را آزار نمایند و برادران با هم نسازند و رابطه ی خویشاوندی  قطع گردد و همسایه، بیگانه باقی بماند  و بازار غیبت و سخن چینی و بر هم زدن روابط دوستانه رواج یابد و کبوتر بخشش و ایثار  در برابر عقاب خود خواهی و خود پرستی سر تسلیم فرود اورد.
به هیچ وجه ... بلکه جامعه ی اسلامی جامعه ای است که فضایل اخلاقی و ارزش های والا بر آن حکومت کند و علی رغم همه ی مشکلات و فدا کاری ها، خود را به حدود چهارچوب آن ملتزم بداند. این سخن جای تعجب نیست، زیرا رسول خدا - صلی الله علیه وسلم- میفرماید:«برای به حد کمال رسانیدن ارزش های اخلاقی بر انگیخته شده ام.»
در جامعه ی اسلامی میان علم و اخلاق، هنر و اخلاق، اقتصاد و اخلاق، سیاست و اخلاق، جنگ و اخلاق هیچ گونه بیگانگی و فاصله ای وجود ندارد و در واقع عنصر اخلاقی بر همه ی شئون و امور ریز و درشت زندگی فردی و اجتماعی سیادت و نظارت کامل دارد.