دعوتگر والا مقام تنها زمانی به کمال می رسد که خشمش به خاطر رضای خدا باشد، و اگر به قله درجات امام احمد بن حنبل رسید و در قله های افتخار با مشارکت کرد، پس او همانا: (فقط به خاطر خدا خشمگین می شود نه به خاطر نفس خویش، و آن را یاری نمی دهد و اگر این مسأله مربوط بهع یکی از امور دینی باشد چنان خشمگین میشود، گویی او خودش نیست) در حقیقت این تصویر زیبا تنها با افسار زدن به زبان و آزاد رها نکردن اوست، و از طرفی هم باید همه کلماتی که بر زبان آورده میشود سنجیده و متعادل باشد، تا اینکه شخص بی گناهی را متهم نکرده و تنها بر اساس گمان قضاوت نکرده یا راه مسخره کردن را پیش نگیرد، طوریکه باعث شود انسان نیکوکار دست از نیکوکاری خویش برداشته و یا انسان عزیزی گوشة عزلت بگیرد.
اشتراک
موضوعات:
تربیتی اسلام
برچسبها:
کتاب قرآن تیرهای شیطان العوائق هوا و هوس ایمان اسلام اخلاق اسلامی تبلیغ خودسازی