نکته‌های تربیتی برای دعوتگران

«نکته‌های تربیتی» در واقع بازتاب تجربیات یک داعی آگاه و دنیادیده می‌باشد و اهمیت، تنوع و کوتاه بودن نکته‌ها، از کتابش یک راهنمای مفید و سهل‌الوصول - برای مبلغان و دعوتگران دین - ساخته است.

● یک نامه‌ی تربیتی و پاسخ آن

برای بنا نهادن بسیاری از مفاهیم و ارزش‌ها در وجود متربی و یا جلوگیری از انجام یک کار زشت و نصیحت کردن برادران و خواهران دینی، نامه‌نگاری یک روش تربیتی موفق است. به ویژه برای آنها که وقت لازم برای ملاقات‌های حضوری ندارند و یا از ملاقات با دیگران دچار دستپاچگی می‌شوند و یا احساس خجلت می‌نمایند و یا گمان می‌برند که فرد مورد نظر آنها نصیحت کردن مستقیم را به سختی می‌پذیرد...

● انکار حکیمانه

نماز صبح را پشت سر امامی خواندم که خطاهای متعدد او در تلاوت مرا به ستوه آورده بود و از اهل مسجد تعجب می‌کردم که چرا با سکوت خود به امامت این امام رضایت داده‌اند. وقتی نماز تمام شد و نمازگزاران برای تسبیحات نشستند، منتظر بودم یکی از برادران بزرگوار که در دعوت ید طولائی داشت، عکس‌العمل نشان دهد. بعد از خارج شدن امام از مسجد، آن برادر دنبال او رفت و از دور دیدم که با او صحبت می‌کند. صحبت‌هایشان که تمام شد، نزد من آمد و بعد از سلام و قبل از هر نوع پرسش من، اظهار داشت: «این مؤذن جدید ما است و امروز صبح به خاطر تأخیر امام مسجد، به امامت پرداخت. من به او گفتم که نامم فلان است و دلم می‌خواهد با شما آشنا شوم و شما را مطلع سازم که امروز فلان عالم و فلان دکترای دانشکده‌ی شریعت و فلان خطیب و فلان قاریء قرآن پشت سر شما نماز خواندند. او از این خبر بسیار شگفت‌زده شد و از این که برای امامت پیشقدم شده است، احساس ندامت ‌کرد و بی‌آن که کسی از او بخواهد، به ضعف خود در حفظ قرآن اعتراف نمود و گفت که می‌بایست یکی از آن افراد امامت می‌کردند.»

به راستی اسلوب برخورد آن برادر با یک امر منکر و روش نصیحت او مرا تحت تأثیر قرار داد. او بی‌آن که نقاط ضعف مؤذن را برشمارد، از زاویه‌ی دیگری به نصیحت او پرداخته و نگذاشته بود کرامت او مخدوش گردد. این رفتار حکیمانه‌ای است که در برخورد با منکرات به آن نیاز داریم.