در مدار مهر (در طلب حقیقت، زیبایی، خیر)

بر هر چه همی لرزی، می‌دان که همان ارزی / زین روی دلِ عاشق، از عرش فزون باشد (مولانا)
 می‌توان فشرده‌ی آموزه‌های فرزانگان معنوی را در این خلاصه کرد که جملگی، آدمیان را به پی‌جویی و طلب «حقیقت، زیبایی و خیر» ترغیب می‌کردند. مهمترین توصیه‌ی آموزگاران معنوی این است که بکوشید حظ و بهره‌ی بیشتری از حقیقت، زیبایی و خیر ببرید و درون‌تان را از این سه کیمیای سعادت، آباد کنید.
 با عشق به حقیقت و طلب صادقانه و مجدانه‌ی آن، باورهای خرافی و نامدلل و بی‌پایه را از ذهن خود می‌تارانیم و وجودی آگاه‌تر و روشن‌تر خواهیم یافت.
 با شستن غبار عادت و کهنه‌بینی و دستیابی به نگاهی عاشقانه و از سر محبت و نیز در تمرین سکوت و مراقبه و آهستگی، زیبایی‌های زندگی را در می‌یابیم و درونمان را از آن لبریز می‌کنیم.
 با خیرخواهی و نیک‌رفتاری، به جهانی آباد‌تر و درونی معنایافته‌تر دست می‌یابیم. تعالی روحی و غنای معنوی مرهون دست‌شستن از داشته‌هایی است که بسیار دوستشان می‌داریم. به دیگران می‌بخشیم و معنا و رضایت باطن و زلالی دریافت می‌کنیم.
 روح ما با «حقیقت»، «زیبایی» و «خیر» است که سیراب می‌شود و راستی چه سود اگر روح خود را ببازیم و در مقابل، دنیا را سراسر به‌کف آریم؟ مسیح می‌گفت: «آدمی را چه سود که دنیا را سراسر به‌کف آرد اگر جان خویش از میان بردارد؟» این کتاب، از پیوند سه جُستار در باب این سه آرمان جلیل انسانی فراهم آمده است. پویه‌ای است ذوق‌ورانه در جاده‌های طلب و چمیدن و تفرجی است در کوچه‌باغ‌های حقیقت، زیبایی و خیر.