از روز ازل که فرمان آفرینش آدم صادر گشت، انسان با «پاکی» و برای «پاکی»، آفریده شده و تا این پاکی را با تمام وجود حس کند، درِ «پاکترین» جایی که خدا آفریده است، به روی گشوده شد و همراه با همسر خویش دَمی آسایش و آرامش یافت.
... پس از آنکه به فرمان الهی ملزم گشت، در زمین زندگی کند، همواره در جستوجوی آن بهشت بوده و هرجا و مکانی جز آن سرای دلنواز، برای وی جهنم بوده است.
راه بازگشت به بهشت، از مسیر «پیروی پیامبر صلی الله علیه وسلم» میگذرد. بهشت پاداشی است که در پایان، به رهروان این مسیر عطا میگردد. جهنم نیز یعنی محرومیت از این عطای الهی، و عذابی است برای انان که از پیروان پیامبر صلی الله علیه وسلم نبودهاند.
اشتراک