حلال و حرام در اسلام

اسلام دین اعتدال و میانه‌روی است، افراط و سختگیری را قبول ندارد همانگونه که اهمال و بی‌بندوباری را نمی‌پذیرد و هیچ‌کس را به چیزی که خارج از توان و قدرت او باشد مکلف نمی‌نماید. احکام و قوانین آن مبتنی بر عدالت و دارای فلسفه‌ی روشن و متکی بر دلیل و برهان و منطق هستند که معیار تشخیص آنها فکر درست و عقل سلیم است.
اسلام فلسفه‌ی حلال بودن را تابع پاکی و خیر و منفعت، و  حرام بودن را در گرو ناپاکی و زیان و ضرر قرار داده است؛ بدین معنی که هرچه پاک و تمیز است حلال و هرچه زیان‌بخش و مضر و ناپاک باشد حرام است.