چون سخن از دل برآید لاجرم بر دل نشیند

انسان این مخلوق برگزیده از جانب الله و متشکل از روح و جسم بیهوده آفریده نشده است، بلکه به خاطر هدفی والا و شریف که همان عبات و بندگی می‌باشد خلق شده است.
هم‌چنین برای اجرای شریعت الهی در زندگیش و سعی در جهت جلب رضایت الله تعالی که او را غرق در نعمت‌های بی‌شمار کوچک و بزرگش گردانده، آفریده شده است. اما اگر نعمت‌ها در راستای رضایت پروردگار به کار گرفته نشود و در راه معصیت الله استفاده شود نیاز به توبه و بازگشت است تا پس از آن شخص تائب بداند که چقدر نزد خداوند متعال با ارزش است و به میزان محبت پروردگار نسبت به بنده‌ای که به سوی او باز می‌گرددو جهت کسب رضایتش تلاش می‌کند پی ببرد.